‘Ik vind mijn baby leuker dan mijn zoontje’

Met de komst van een baby verandert er veel in het gezin. Hoe ga je er mee om als je de baby eigenlijk leuker vindt dan je oudere kinderen?

‘Ik vind mijn baby leuker dan mijn zoontje’

Drie maanden geleden ben ik bevallen van ons tweede kind. Ik merk dat ik vanaf het begin helemaal in hem opga en mijn eerste kind eigenlijk een beetje ‘vergeet’. Ik betrap mezelf erop dat ik het heerlijk vind als hij er even niet is en ik alleen met de baby ben, en ik erger me ook steeds vaker aan hem.

Daar voel ik me natuurlijk weer hartstikke schuldig over. Zelfs mijn man merkte al op dat ik niet zo leuk ben voor mijn oudste zoon. Kan het zo zijn dat ik nu al een favoriet heb en hoe verander ik dat?

Het hoeft niet je favoriete kind te zijn, maar misschien heeft de jongste wel je favoriete leeftijd. Het appél dat baby’s op je doen, ligt je misschien wat beter dan dat van de wat oudere kinderen. Ook is het vanuit de biologie misschien niet zo gek dat je je nu even op je jongste concentreert. Het zijn nu eenmaal je primaire emoties, en die houd je niet tegen.

Secundaire emoties

Maar het gaat in het (volwassen) leven vaak over je secundaire emoties. Dat zijn de emoties die je hebt over die eerste emotie. Je stelt dus vast dat je oudste wellicht wat tekortkomt, je vindt het vervelend dat dat zo is en daar wil je wat aan doen. Dat lijkt me een prima gevolg op je gevoel, en dus een passende en prachtige secundaire emotie.

Wat je bijvoorbeeld zou kunnen doen, is zorgen dat je elke dag ook iets alleen met je oudste onderneemt, zodat die voelt dat je – hoewel de baby veel van je vraagt – ook nog bij hem aangesloten bent. Wat je ook doet, het antwoord moet uit jou komen. Je oudste is niet aan zet, maar jij.

Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Fabulous Mama magazine!

Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen en toffe winacties? Volg Fabulous Mama magazine op Instagram, Facebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.