Blog: Hoe het hebben van een kind helpt om een nieuwe taal te leren

Hej, ik ben Catharina. Ik ben 39 jaar en getrouwd met F. Sinds 2017 wonen we in Denemarken. Hij werkt hier bij een groot biermerk en ik heb gewerkt als docent en reisleider. We hebben samen sinds kort een dochter. Leven in een ander land en in een andere taal is soms ploeteren, maar vaak echt heel leuk.. Ik zal proberen er zo eerlijk mogelijk over te schrijven … lees je mee?

Zelfs na twee jaar les heb ik het Deens nog niet echt onder de knie. De Deense krant lezen gaat nog wel, maar spreken is moeilijk. Een voorbeeldje: het woord chocolade wordt hier hetzelfde geschreven. Dus, in een restaurant of bij de bakker weet je al snel iets over ingrediënten. Maar als je erover wilt praten, ben je wat verder van huis. Ze zeggen namelijk sjokolèð. En dan ook nog heel snel en zonder scherpe articulatie.

Het is moeilijk en eng om spontaan Deens te praten, dus meestal laat ik het maar.

Inmiddels weet ik vaak wel wat er wordt gezegd, maar terugpraten is een ander verhaal. In het Nederlands ben ik een ontzettende ouwehoer. Hier ben ik iemand die vooral veel glimlacht en gebaart. Het is moeilijk en eng om spontaan Deens te praten, dus meestal laat ik het maar. Het moment is dan alweer voorbij.

Een enorm probleem is dat overigens niet: Denen spreken prima Engels. En in groepen red je je prima met een mix van Engels en Deens. Ik kan dus boodschappen doen, naar het postkantoor en ik heb zelfs een sociaal leven.

Een kinderwagen werkt ontwapenend.

Sinds ik moeder ben, is er iets veranderd tussen mij en Deens. Ten eerste ben ik me plots erg bewust van het feit, dat dit het land van mijn dochter is. Dus voor mijn dochter wil ik het echt goed leren. Mijn doel is om later met haar juffen en meesters te kunnen overleggen.

Bovendien: er is iets veranderd in het dagelijks leven. Een kinderwagen werkt ontwapenend. Denen laten elkaar doorgaans met rust, het is een prettig soort negeren. Maar nu willen oude dametjes graag even kijken naar mijn dochter, soms met een heel verhaal over kinderwagens die vroeger minder wendbaar waren. Oudere Denen zijn vaak beter te verstaan, ze praten netter en articuleren beter. Dus zo´n gesprekje lukt meestal wel.

Daarna kwam ik een moeder tegen met een peuter die aan een hek stond te likken.

En laatst vroeg een moeder mij in de supermarkt waar de zwemluiers lagen. Omdat ik twee pakken luiers maat 2 op onze kinderwagen liet balanceren, vond ze blijkbaar dat ze het mij wel vragen kon. En ja hoor, ik wist het nog ook.

Daarna kwam ik een moeder tegen met een peuter die aan een hek stond te likken. “Smaakt het?” zei ze tegen haar kind. Ik moest hard lachen en daarna en de moeder van de heklikker ook.

Laatst kreeg ik zelfs een Deense menukaart, terwijl mijn Nederlandse vrienden de Engelse kregen.

Kleine ontmoetingen, gaat nergens over. Maar het zijn enorme boosts voor mijn zelfvertrouwen. Daardoor durf ik voortaan ook beter in het Deens koffie te bestellen, of in een restaurant uit te leggen wat ik graag zou willen.

En het leuke is: Denen waarderen dat. Ze horen heus dat ik een accent heb, maar ze praten wel terug in het Deens. Laatst kreeg ik zelfs een Deense menukaart, terwijl mijn Nederlandse vrienden de Engelse kregen. Toen heb ik even een dansje gedaan, stiekem, op het toilet. Misschien komt het toch nog goed?

Abonneer je nu op fabulous mama en profiteer van mooie kortingen.