Een Finse babyochtend: ‘Zoek je vrienden? Krijg een kind!’

Steffi Besselink (31), getrouwd met haar Italiaanse partner (33), en moeder van Oliver (4 maanden) die in Amerika is geboren. Ze zijn pas verhuisd van Amerika naar Finland. In Amerika werkte Steffi met tienermoeders en gangs. Steffi is ook actief op Instagram.

Hierbij verklaar ik officieel: zoek je vrienden, krijg een kind! Of vindt er een die je mag lenen. Want zelfs als uitwisselingsstudent in Noorwegen of Zweden had ik niet zoveel activiteiten met de locals als nu ‘mama in Finland’.

Al vanaf de derde week sinds we in Helsinki zijn beland, ben ik een trouw lid van diverse gratis ‘supportgroepen voor ouders’ zoals ik ze noem. Het barst ervan in de stad. In bijna elk park (en dat zijn er nogal wat in Helsinki) vind je een houten blokhut waar moeders (of vaders in ouderschapsverlof) bij elkaar komen met hun kroost. Buiten de blokhut staan zo’n twintig kinderwagens geparkeerd op een rij. Sommige baby’s missen het feest binnen en liggen buiten in de kinderwagen te slapen, maar hier kom ik zo op terug.

Onder leiding van een kleuterleidster die op een ukelele Finse kinderliedjes zingt worden we allemaal voor een uurtje vermaakt. Mijn nieuwe vrienden in de baby-kring proberen hier en daar wat voor me te vertalen. We zingen over uilen in de sauna, en over verdwaalde muziekdoosjes in de Finse bossen. Finser kan je het niet krijgen.

Voor ik Oliver kreeg kon ik zo’n trots kinderwagen-collectief niet uitstaan omdat het de hele weg blokkeert, maar ik maak er nu dankbaar deel van uit.

Zeker twee ochtenden per week vind je mij neuriënd in de kring. Mijn kleintje lijkt het geweldig te vinden, al dat spelend geluk op de zachte speelmat. En ik maak vrienden. Finse vrienden. Het kon niet gekker maar ik heb in geen enkel land zo snel vrienden gemaakt als in Finland. Niet zomaar kennissen, maar daadwerkelijk mama’s en papa’s die me uitnodigen voor koffie, en hulp aanbieden bij de verhuizing.

Het is een ritueel geworden: we ontmoeten elkaar in de blokhut, en daarna lopen wij als een troep trotse moeders met kinderwagens naar een café voor een koffie met een mustikkapiirakka, ook wel bekend als Finse bosbessengebak, met vanille crème. Voor ik Oliver kreeg kon ik zo’n trots kinderwagen-collectief niet uitstaan omdat het de hele weg blokkeert, maar ik maak er nu dankbaar deel van uit.

De doktoren zijn het hier allemaal over eens: buiten slapen is heel gezond.

Een passend café vinden voor ons leger is wel vaak nog een hele opgave. In Scandinavische settings vol exotische planten en ouderwetse platenspelers is vaak amper plek om je bips te keren. We passen nooit met alle kinderwagens binnen tussen de houten vintage stoelen die te hip zijn om uit elkaar te vallen.

Maar met Finse mama’s komen Finse gebruiken: “welke baby slaapt er al?”, wordt er gevraagd in de groep. Hier wordt bedoeld: welke kinderwagen kan met baby buiten blijven. De doktoren zijn het hier allemaal over eens: buiten slapen is heel gezond. Hiermee hebben de dokters tevens het probleem van kleine cafés opgelost.

Er is geen Fin op straat die vreemd opkijkt als er drie baby’s buiten op het trottoir liggen te slapen

Er is dan ook geen Fin op straat die vreemd opkijkt als er drie baby’s buiten op het trottoir, voor het raam van een café, onder een dekentje liggen te slapen. Integendeel, passerende groepen tikken elkaar aan om wat stiller te zijn als ze met een boogje om de kinderwagens heen lopen. Er wordt zelfs bij voorbaat van uitgegaan dat als er een dekentje hoog is opgetrokken zal er vast een slapende baby in liggen.

Na een drukke ochtend is Oliver vaak al in een diepe slaap gevallen voor we een café gevonden hebben. Steevast klik ik zijn stoeltje uit de kinderwagen en neem hem mee naar binnen waar ik hem in een hoekje naast de tafel zet. Het zal allemaal best, dat buiten slapen, maar zo Fins ben ik nog niet.

Neem nu een abonnement op fabulous mama en profiteer van mooie kortingen.