Search

Kies nu voor een abonnement met korting

Search
Close this search box.
Vrouw met rugzak kijkt naar bloesemboom

Blog: ‘Ik hoop dat mijn moeder ons kan zien en weet dat het goed gaat’

Hej, ik ben Catharina. Ik ben 39 jaar en getrouwd met F. Sinds 2017 wonen we in Denemarken. Hij werkt hier bij een groot biermerk en ik heb gewerkt als docent en reisleider. We hebben samen sinds kort een dochter. Leven in een ander land en in een andere taal is soms ploeteren, maar vaak echt heel leuk.. Ik zal proberen er zo eerlijk mogelijk over te schrijven … lees je mee?

Daar zit ik dan. De mat is flessengroen. Er ligt een paars dekentje aan de bovenkant van het matje. Daar moet mijn dochter straks op, is de bedoeling. Alle andere moeders hebben hun baby al op zo’n zelfde paars dekentje gelegd. Maar mijn dochter slaapt nog. Diep. Met een serieus gezicht. Dus ik laat haar nog even.

Daarnet heb ik mijn dochter in haar wieg van de wagen afgehaald. En mee naar binnen genomen. Het onderstel van de kinderwagen staat nog buiten. Met een fietsslot heb ik het vastgemaakt aan het hekje van deze yogaschool. Ze zeggen wel dat er nooit kinderwagens worden gestolen, maar helemaal zeker ben ik toch niet.

Een meisje met een warrige knot op haar hoofd, had de deur voor ons open gedaan. “De docent is er nog niet,” zei ze “maar kom maar binnen”

Gelukkig kon haar moeder twee weken blijven logeren.

Inmiddels is de docent er. Het is de bedoeling dat we ons allemaal voorstellen en iets vertellen over onze bevalling en onze baby. De eerste had een pijnloze, perfecte bevalling gehad. En de kraamtijd was supergoed gegaan omdat haar moeder elke dag was langsgekomen, vertelt ze.

De vierde kan haar tranen niet bedwingen. Ze heeft een postnatale depressie gehad. Ze kon maar niet blij zijn met de komst van haar zoon. En dat terwijl alles prima ging met de zoon en ook met de rest van het gezin. Maar ze had ook opeens zo’n heimwee gehad. Gelukkig kon haar moeder twee weken blijven logeren. En nu ging het veel beter.

Het lijkt of niemand precies weet wat te doen met deze prachtige lentedag.

Ik vond het pittig. Ik dacht dat ik best wel fit was, maar dat valt tegen. Mijn dochter, inmiddels wakker, vond het helemaal top, deze moeder-baby-yogales. Ze lag voorop mijn mat en keek blij naar alle benen die ze de lucht in zag gaan. Intussen blies ze spuugbelletjes, haar nieuwe hobby.

Na de les lopen we naar huis. Een kilometertje of twee. Het is maar 6 graden, zie ik op een thermometer die aan een winkel hangt. Toch zie ik veel Denen met een korte broek of korte mouwen. Ik zie overigens ook Denen met een skipak aan. Het lijkt of niemand precies weet wat te doen met deze prachtige lentedag.

Mijn moeder kan niet overkomen naar ons nieuwe land.

Mijn dochter slaapt weer diep, het was blijkbaar een heftige ervaring, al die benen. Ik ga even op een bankje zitten. En ik denk aan mijn moeder. Dat doe ik elke dag wel. Maar nu een beetje extra. Mijn moeder kan niet overkomen naar ons nieuwe land.

Ze is gestorven, lang voordat ik er zelfs maar over dacht om moeder te worden. Ik hoop dat ze me kan zien. Ik hoop zo dat ze weet dat het goed gaat met ons.

Abonneer je nu op fabulous mama en profiteer van mooie kortingen.

cover fab mam 1 2024

Shop losse edities

Bestel Fabulous Mama en krijg hem gratis thuisbezorgd!

ALLEEN VOOR NIEUWE ABONNEES​

Ontvang 6x Fabulous Mama op de deurmat én een persoonlijk cadeau naar keuze.